Schermtijd: het schrikbeeld van veel ouders. Doomscrollende tieners, diepverslaafde gamers en ongehoorzame, asociale pubers die, aan een infuus van fris en chips, hun nachten doorbrengen achter kruimelige toetsenborden en vettige schermen. De toegang tot een schimmige en gevaarlijke dimensie.
Boeken golden ooit ook als verwerpelijk: gevaarlijk afleidend en isolerend voor de jeugd, zogezegd slecht voor de geest. Uiteindelijk erkenden we hun waarde en verrijking. Nu zijn schermen de nieuwe boeken: bronnen van eindeloze kennis, creativiteit en – anders dan hun papieren voorgangers – menselijke verbinding en een interactief leven vol fouten en herkansingen.
Het inperken van schermtijd is een dogmatische ruk aan een niet-bestaande noodrem. Het is onmogelijk. Hoe harder we trekken, hoe harder de digitale trein doordendert. Onze kinderen zijn geboren in een wereld vol digitale kansen en uitdagingen. Het beperken van schermgebruik verandert deze realiteit niet. Dat onze generatie dit niet wil zien of begrijpen, is ons probleem. We lossen het niet op via onze kinderen. We leven voor altijd met hen samen in een door schermen verweven spekkoek-wereld, opgebouwd uit afwisselende lagen van fysieke en digitale realiteit.
Om onze kinderen hun eigen gelaagde werelden te laten beleven, zodat zij later op hun beurt ook hun kinderen veilig en verantwoord opvoeden, moeten we een radicale ommekeer maken. Geef kinderen meer schermtijd. Gun ze hun tijd met vrienden via snaps, ondersteun hun verstrooiing via TikTok en, bovenal, laat ze spelen en leren. Geef ze games en geef ze consoles. Bied ze de ontdekking en ontplooiing van prachtige talenten, die ze haast ongemerkt ontwikkelen, dankzij de snelheid van het licht. Natuurlijk is niet elk kind hetzelfde; de één kan moeiteloos 16 uur schermtijd aan, terwijl de ander na 10 of 12 uur wel genoeg heeft. We hoeven ze niet te dwingen om meer achter het scherm te zitten. Bekijk het per kind, maar bied onbeperkte toegang en moedig je kind aan om veelvuldig gebruik te maken van het scherm.
Kinderen zijn in staat om hun eigen grenzen te verkennen en ankers uit te gooien. Onderzoek heeft meermaals laten zien dat autonomie de zelfregulatie bij kinderen bevordert, wat leidt tot verbeterd zelfinzicht, reflectie en creatieve ontwikkeling. Vrijheid van schermtijd leidt tot inzicht in eigen gedrag, reflectie op eigen kunnen en een ongekende ontwikkeling van kennis en talent. Een ontwikkeling die op deze schaal niet of nauwelijks voor onze generatie was weggelegd en die we ook niet echt nodig hadden. Als we deze ontwikkeling beperken of afremmen, komt het als een boemerang terug in het gezicht van onze maatschappij, wanneer onze kinderen op latere leeftijd moeten leren omgaan met opgelegde beperkingen, aangeleerde achterstanden of dwangmatige cognitieve vermurwing.
Als ouder ben je het grootste voorbeeld voor je kinderen. Hoe je zelf met je schermen omgaat, laat zien hoe verrijkend technologie kan zijn. Als jij je schermtijd benut om te leren, te creëren of verbonden te blijven, doen je kinderen dat ook. Het gaat niet om minder schermtijd, maar om hoe je die tijd gebruikt en waardevol maakt. Dus omarm schermtijd. Laat het scherm jullie leiden naar nieuwe, eindeloze mogelijkheden – voor zowel jou als je kinderen.